شفاعت

آیا شفاعت خواستن و واسطه قراردادن اولیا خدا برای دعا و طلب حاجت شرک است و با قرآن منافات دارد؟

  

شرک بودن توسل به اولیاء سخنی است که در قرن هفتم و هشتم از ابن تیمیه و بعد از پیروان او یعنی سلفیه یا وهابیه صادر شد و مبنای درستی ندارد.

تکیه آن ها روی این آیه است:

" أَلَا لِلَّهِ الدِّینُ الخَْالِصُ  وَ الَّذِینَ اتخََّذُواْ مِن دُونِهِ أَوْلِیَاءَ مَا نَعْبُدُهُمْ إِلَّا لِیُقَرِّبُونَا إِلىَ اللَّهِ زُلْفَى إِنَّ اللَّهَ یحَْکُمُ بَیْنَهُمْ فىِ مَا هُمْ فِیهِ یخَْتَلِفُونَ  إِنَّ اللَّهَ لَا یَهْدِى مَنْ هُوَ کَذِبٌ کَفَّارٌ(3)

آگاه باش که دین خالص از آن خداست و آنان که سواى او دیگرى را به خدایى گرفتند، گفتند: اینان را از آن رو مى‏پرستیم تا وسیله نزدیکى ما به خداى یکتا شوند. و خدا در آنچه اختلاف مى‏کنند میانشان حکم خواهد کرد. خدا آن را که دروغگو و ناسپاس باشد هدایت نمى‏کند.

ولی آن ها به این نکته قرآنی توجه ندارند که عیب کار مشرکان این نبود که از صالحان شفاعت می طلبیدند ،بلکه مشکل کار آن ها این بوده که برای شفاعت ،آن ها راعبادت وپرستش میکردند ،در بربر آن ها به خاک می افتادند وسجده میکردند.

ما هنگامی که به زیارت رسول خدا برویم وبگوییم از تو میخواهیم در دنیا وآخرت بای ما شفاعت کنی آیا او را پرستش کرده ایم ؟طلب شفاعت چه ارتباطی به عبادت دارد؟

جالب این است که پیشوای فرقه وهابیت در آیه مورد بحث جمله« إِلَّا لِیُقَرِّبُونَا إِلىَ اللَّهِ زُلْفَى»

رامورد توجه قرار داده ولی از کنار جمله « مَا نَعْبُدُهُمْ إِلَّا...»به راحتی گذشته است پس اشکال کار در عبادت است نه در تقاضای شفاعت برای قرب خدا .