کشور به جمعیت نیاز دارد

 ۱- از بین رفتن شرایط هم کفوی
متأسفانه یکی از اهم نتایج به دست آمده از پروژ­ه­ تحدید نسل، پیشی گرفتن تعداد دختران دانشجو از پسران دانشجو است. مسأله ­ای که ساده لوحانه توسط بسیاری از مسئولان به آن افتخار می­ شود، کمترین آسیبی که به بدنه­ اجتماع وارد می ­نماید از بین بردن «کفویت» به عنوان پیش شرط اساسی «ازدواج» در جامعه­ اسلامی است. روند ظرفیت سازی بی مهابا برای ورود دختران به دانشگاه­ ها و عدم تنظیم آن با نسبت پسران در سال­های پس از ۱۳۷۸ باعث پیدایش مسأله­ «نسل سوخته» در دختران گردید و متأسفانه کشور با جمعیت بسیاری از دختران تحصیل­کرده ­ای روبرو شد که به دلیل نبودن زوج هم­شأن و هم­ کفو خویش، امکان ازدواج نیافتند. بیش از ۱۲ سال است که آمار دختران دانشجو بیش از پسران است و این موضوع تا به امروز ادامه داشته به گونه ­ای که هم­ اکنون نسبت دختران دانشجو بیش از دو برابر پسران است و این یعنی حداقل نیمی از دختران تحصیل کرده یا امکان ازدواج نمی­ یابند و یا اگر پیدا کنند نیز با عدم لحاظ کفویت ازدواج را صورت داده­ اند و این یعنی پیدایش مشکلات و تبعات محتمل بعدی و افزایش هزینه­ جامعه در نهادهای دیگر نظیر قوه­ قضائیه .

-۲ توانمندی زنان به قیمت ناتوان شدن مردان

طرح توانمند سازی زنان که با گرایشات بسیار منفی فمینیستی از سوی مسئولان فمینیست وقت در سال­های دهه­ هفتاد به اجرا رسید و فرهنگ غالب جامعه گردید، صدمات جبران ناپذیری به پیکره­ تناسل جامعه وارد نمود. این طرح بدون تنظیم نسبت آن با توانمند سازی مردان به صورت یک طرفه اجرا شد و باعث بالا رفتن توقعات زنان و کاهش توانمندی مردان و در نتیجه افزایش گپ کفویت زن و مرد گردید.

در آداب و رسوم ایرانیان از دیرباز این گونه­ مرسوم بوده است که مردان به خواستگاری زنان می­رفته­ اند، مردانی که قوّام اند و باید عهده­ دار مخارج خانواده باشند و توانایی پرداخت هزار جور هزینه از نفقه گرفته تا مهریه و شیربها و… از تأمین مسکن گرفته تا تهیه­ خوراک و پوشاک را داشته باشند؛ طرح توانمندی زنان با مایه گرفتن از توانایی مردان این رسم ایرانی را واژگون ساخت تا به آن­جا که نه تنها مردان از پرداخت هزینه­ های خانواده ناتوانند بلکه قادر به پرداخت هزینه­ های ازدواج نیز نیستند. و این درحالی است که واقعیت امر در ناتوان شدن مردان به نسبت زنان است اما همچنان توقع قوّامیت مرد نسبت به زن به قوّت خود باقی است. ناگفته پیداست که طرح توانمندی زنان بیش از آن­که به نفع زنان کار کند به فردگرایی Individualismدر میان زنان جامعه دامن زد به گونه­ ای که فرهنگ را نیز دستخوش تغییرات ناگواری کرد که از تبعات آن می ­توان به بالا رفتن توقعات، افزایش طلاق اشاره نمود.